زبانحال امام جواد علیهالسلام قبل از شهادت
شاعر : محمد جواد شیرازی
نوع شعر : مرثیه
وزن شعر : مستفعلن مستفعلن مستفعلن فع
قالب شعر : غزل
بیمهـریاش کـاشانه را دلگـیـر کرده غـم را مـیـان سـیـنـهام تـکـثـیـر کرده
غـربت میان شـهر، جـای خود بـمانـد غربت در این خانه دلـم را پـیر کرده
خـیلی بـرای قـتل من زحـمت کـشیـده خـیـلـی بـرای کُـشـتـنـم تـدبـیـر کـرده
با تـیغ، نه، اما به من زهـری که داده کـار هـزاران ضربـۀ شـمـشیـر کـرده
مـثـل امـام مـجـتـبـی چـیـزی نـگـفـتـم پـاره جگر این زهـر را تـفسـیر کرده
سر روی پای خواهری باشد چه خوب است خـواهـر نـدارم تا بـگـویـم دیـر کـرده
حرف از عطش شد یاد جدّم میکنم باز داغـش دل و جـان مرا تـسخـیر کرده
بـسـتـنـد، تـنـهـا آب را بـر روی جـدّم آبی که گرگ تـشنه را هم سیـر کرده
یــاد وداع عــمــهام از قــتــلـگــاهـش این لحـظـهها فکـر مرا درگـیـر کرده
زینب مدینه خواب هجران دیده و شمر در کـربلا این خـواب را تعـبیر کرده
عمّه برادر را اگر نشناخت حق داشت وقتی که هر عـضو تنش تغـییر کرده
|